نوشته‌ها

ورودی و کابل HDMI در تلویزیون

HOME

امروزه انتقال فایل ها از یک سیستم به سیتم دیگر اهمیت و جایگاه مهمی دارد؛ بدین منظور بشر اختراعات زیادی را پشت سر گذاشته است و یکی از تکنولوژی های حال حاضر “کابل HDMI” محسوب می شود که تنها رابط برای انتقال هم زمان تصویر و صدا به صورت دیجیتالی و غیر فشرده است. HDMI مخفف کلمه High-Definition Multimedia Interface است؛ معنی لغوی آن در زبان فارسی رابط چند رسانه ای اچ دی یا رابط چند رسانه ای با کیفیت بالاست. رابط اچ دی ام آی علاوه بر انتقال سیگنال های  صوتی و تصویری قادر به انتقال اطلاعاتی است که در صنعت محصولات الکترونیکی به آن handshake می‌گویند. وقتی دو دستگاه به هم متصل می‌شوند، اطلاعاتی برای جلوگیری از سرقت محتوا و نیز پیام‌هایی در مورد نوع ابزاری که از طریق HDMI به دیگری متصل می شوند را ارسال می‌کنند که به آن Handshake یا تکان دست می گویند که نوعی از تبادل اطلاعات می باشد.

در حال حاضر HDMI عمده ترین نوع اتصال مورد استفاده در راه اندازی سینمای خانگی است که تلویزیون های اچ دی و ۴K Ultra HD، ویدیو پروژکتورها، بلوری دیسک پلیرها، رسیورهای سینمای خانگی، مدیا پلیرشبکه /مدیا استریمر، و حتی کابل  را شامل می شود. یکی از اهداف رابط  اچ دی ام آی اتصال آسان تر همه تجهیزات شما با یکدیگر با استفاده از یک کابل برای انتقال صوتی و تصویری می باشد.

HDMI 1

کابل اچ دی ام آی، امکان نقل و انتقال تصویرهایی با درجه وضوح بیشتر از 1080 پیکسل و با سرعت 60 فریم در هر ثانیه را برای کاربر فراهم می کند. انتقال صدا نیز با 192 کیلوهرتز انجام می شود؛ این کابل در دو نوع کوچک و بزرگ تولید می شود و اندازه های کوچک یا مینی کابل ها، غالبا در دستگاه های کوچک استفاده می شوند. 19 سیم و پین در ترکیب آن به کار رفته است و انتقال با سرعت 5 گیگابایت در ثانیه انجام می شود هم چنین محافظ copyright هم در آن تعبیه شده است؛ کابل HDMI به دلیل پشتیبانی از مکانیزم CEC امکان انتقال فایل های الکترونیکی را فراهم می کند.

کابل اچ دی ام آی، در تکنولوژی امروزه کاربرد فراوانی دارد و در دستگاه های دیجیتال مانند تلویزیون با درجه وضوح بیشتر، دوربین های فیلم برداری پیشرفته به کار می رود.

از ویژگی های مهم و بارز کابل HDMI می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • قابلیت انتقال فایل به صورت غیر فشرده
  • قابلیت انتقال فایل تصویری و صوتی دیجیتال به صورت هم زمان
  • انتقال تصاویر با کیفیت بالا
  •  استفاده از یک پورت و کاهش تعداد کابل های انتقال
  • سرعت انتقال بسیار بالای اطلاعات

امروزه اکثر تلویزیونهای ال جی ، سامسونگ و سونی از این ویژگی پشتیبانی می کنند و شما میتوانید به آسانی و فقط با تهیه یک کابل HDMI از انتقال صدا و تصویر با کیفیت عالی بهره ببرید.

تفاوت HDMI با کابل های آنالوگ فعلی

کابل های آنالوگ از قبیل AV یا S-Video ،Composite یا Component (که در رده مصارف خانگی با تغییری در فناوری آن را بعنوان RGB می شناسیم) در حال حاضر متداول ترین روش های انتقال تصویر می باشند. در توضیح خلاصه ای از این روش ها می توان گفت: Composite که عمومیت بیشتری در سیستم های خانگی و رده متوسط حرفه ای دارد، از یک کابل برای تصویر (که همه عناصر اعم از نور و رنگ را روی دوسیم ارسال می کند) و دو کابل صدا (برای کانال های چپ و راست صدای استریو که در روش های دیگر آنالوگ نیز مشترک می باشد) تشکیل می شود. S-Video که دارای کیفیت بهتری می باشد سیگنال تصویر را به اجزای نور (Luma) و رنگ (Croma) تفکیک نموده و روی چهار سیم (یک کابل) انتقال می دهد. Component یا RGB که در میان روش های آنالوگ بالاترین کیفیت را دارد، سیگنال تصویر را به سه عنصر رنگ (قرمز، آبی و سبز) تفکیک کرده و بر روی سه کابل منتقل می نماید. امروزه پخش کننده های DVD بیشتر از این روش استفاده می نمایند. هنگامی که شما یک دستگاه پخش دیجیتال VCD Player) یا (DVD Player را به یک نمایشگر آنالوگ (تلویزیون) متصل می نمایید، داده های دیجیتال در دستگاه دیجیتال به سیگنال آنالوگ تبدیل و بر روی کابل های صدا یا تصویر به دستگاه نمایشگر رسیده و به نمایش در می آید. در هر تبدیل آنالوگ به دیجیتال و بر عکس، کیفیت صدا و تصویر اندکی افت می کند. حال شرایطی را در نظر بگیرید که بخواهیم از طریق یکی از روش های آنالوگ، تصاویر را از یک منبع دیجیتال به یک نمایشگر دیجیتال LCD) ،DLP و یا پلاسما) برسانیم. در این حالت هم در مبدا و هم در مقصد تبدیل را خواهیم داشت و افت کیفیت و نویز مضاعف خواهد بود. در مورد HDMI باید به این نکته توجه داشته باشیم که بخاطر خاصیت ذاتی دیجیتال این واسط، می توان صدا و تصویر را بدون خطر افت کیفیت بخاطر تبدیل نمودن (آنالوگ به دیجیتال و برعکس) یا فشرده سازی، بطور مستقیم به نمایشگر رسانید. تصاویر و صداهای این روش بسیار واضح تر می باشند. به همان دلیل ذکر شده، این اطلاعات برای نمایشگرهای دیجیتال با کیفیت حقیقی و به صورت PixelbyPixel قابل نمایش می باشند، به علاوه در سیستم های HDMI تصویر بطور خودکار به قالب نمایشگر تبدیل می شود. (توجه کنید که این تبدیل در ماهیت تصویر صورت نمی گیرد بلکه تنها در قالب آن اعمال می گردد، برای مثال تبدیل قالب 4:3 به 16:9) جالب اینجاست که تمام این امکانات تنها بر روی یک کابل واسط قابل دسترسی می باشد و شما را از کابل کشی های متعدد و سردرگم کننده رها می سازد.

photo_2019-06-17_12-54-35

مطالب جذاب دیگر:

انواع پورت موجود در تلویزیون و کاربرد HDMI

ورودی و کابل اپتیکال در تلویزیون (Optical Audio)

HOME

درگاه صوتی نوری روش بسیار معقولی برای فرستادن صدا و صوت با کیفیت بسیار بالا بین دستگاههای صوتی و تصویری است. گاهی روش های دیگر برای این کار وجود دارد ولی استفاده از درگاه صوتی نوری راه حل بسیار خوبی خواهد بود. کابل اپتیکال یا کابل نوری یکی از کابل هایی است که جدیدا خیلی پرمصرف شده است. چون اکثر دستگاه های جدید پورت اپتیکال دارند. نام دیگر کابل اپتیکال TOSLINK می باشد شاید این نام برای بسیاری از شما آشنا باشد، اما برای مروری دوباره در ابتدا به تعریف آن می‌پردازیم. در اصل TOSLINK ساختار استاندارد شده فیبر نوری است که توسط شرکت توشیبا توسعه یافته است.

optical 3

اپتیکال به انگلیسی Optical یعنی نوری یا چیزی که مربوط به نور باشد. پس کابل اپتیکال یعنی کابل نوری. کابل Optical برای انتقال صدای دیجیتال طراحی شده است. در حال حاضر ۳ راه برای انتقال صدای دیجیتال وجود دارد. یکی کابل HDMI هست، یکی کابل کواکسیال و یکی هم کابل اپتیکال. می دانید که کابل HDMI می تواند صدا و تصویر رو همزمان انتقال بدهد. کابل کواکسیال و کابل اپتیکال هم صدای دیجیتال رو منتقل می کنند. با این تفاوت که کابل کواکسیال از جنس مس هست یعنی یه کابل معمولی است اما کابل اپتیکال همانطور که از اسمش مشخص است، یه کابل نوری است. کابل اپتیکال از کواکسیال بهتر می باشد چون نویز و اختلالات الکترونیکی روی نور تاثیر منفی نمی گذارد. ضمن اینکه انعطاف پذیری بیشتری دارد و باریک تر است. در مورد انتخاب بین کواکسیال و اپتیکال، باید ببینید که دستگاه گیرنده چه پورتی رو پشتیبانی می کند. اساس کار کابل اپتیکال اینطور است که دیتا ( اینجا سیگنال صوتی ) به صورت صفر و توسط یه منبع نوری داخل کابل حرکت می کند. یعنی شما اگر داخل کابل رو نگاه کنید می بینید که یک نور قرمز وجود دارد. البته موقع رد شدن سیگنال وگرنه در مواقع دیگر هیچ نوری ندارد. همونطور که گفته بودیم کابل اپتیکال برای انتقال از یک دستگاه مثل تلویزیون به یه دستگاه دیگر مثل آمپلی فایر طراحی شده است. سیگنال صدا در حالت عادی یک جریان الکتریکی است. پس اول باید صدا به نور تبدیل شود تا بتواند از کابل عبور کند چرا که کابل Optical با نور کار می کند. سیگنال صوتی در دستگاه فرستنده به نور تبدیل شده و توسط کابل اپتیکال به گیرنده ارسال می‌شود و در دستگاه گیرنده مجددا نور به صدا تبدیل می شود. کابل اپتیکال از یه هسته شیشه ای تشکیل شده که نور را عبور می دهد.

optical 1

اگر پورت نوری قبلا استفاده نشده، باید ابتدا درپوش محافظ را از روی ورودی بردارید تا شما بتوانید کابل رو وصل کنید. زمانی که شما درپوش را بر می دارید می توانید یک نور قرمز روشن رو داخل دستگاه مشاهده کنید. درپوش پلاستیکی سر کابل را بردارید و در جهت درست کانکتور سر کابل را وارد ورودی و خروجی دستگاه‌ها کنید. در این هنگام یک صدا را خواهید شنید که نشان‌دهنده‌ی جا افتادن درست کابل است.

optical 2

پورت optical صدای شفاف تری را برای تان فراهم می کند. زیرا تقریباً هیچ نویز و نوسان بیرونی همانند کابل معمولی، روی آن تاثیری نمی گذارد و صدای اضافی تولید نمی شود. اگر تنها به دنبال پخش صدا از طریق سیستم سینمای خانگی هستید و دستگاه های تان از optical audio پشتیبانی می کنند، در استفاده از آن شک نکنید. در برخی لپ تاپ ها هم می توانید با استفاده از کابل mini-TOSLINK به جای کابل صدای معمولی، انتقال صدا به سینمای خانگی یا تلویزیون را به صورت دیجیتال انجام دهید.

امروزه اکثر تلویزیونهای ال جی ، سامسونگ و سونی از این ویژگی پشتیبانی می کنند و شما میتوانید به آسانی و فقط با تهیه یک کابل اپتیکال از انتقال صدا با کیفیت دالبی بهره ببرید.

دیگران خوانده اند:


برای مشاهده تلویزیونهای OLED و منحنی فروشگاه بانه 90 اینجا کلیک کنید
برای مشاهده تلویزیونهای LED ال جی در فروشگاه بانه 90 اینجا کلیک کنید
برای مشاهده تلویزیونهای LED سامسونگ در فروشگاه بانه 90 اینجا کلیک کنید
برای مشاهده تلویزیونهای LED سونی در فروشگاه بانه 90 اینجا کلیک کنید